Op 7 januari 2012 publiceerde De Volkskrant dit artikel van Jaap Stam.
‘Reclame aan het graf, dat is toch erg?’
VAN ONZE VERSLAGGEVER en JAAP STAM 7 januari 2012, 0:00
AMSTERDAM – ‘Het summum van onbeschoftheid is dat de uitvaartleider zijn woordje aan de groeve besluit met ‘Deze uitvaart is verzorgd door…’ en dan volgt de naam van de uitvaartonderneming.’
Vier keer heeft Louis Hilgers dat meegemaakt, vier keer verstijfde hij van verontwaardiging. ‘Zo’n man spreekt namens de nabestaanden die niet bij machte zijn het woord te nemen. Het zijn de laatste woorden bij de kist. Hoe haal je het in je hoofd.’
Decennia opgekropte ergernis heeft Hilgers (63) uit het Limburgse Hoensbroek ertoe gebracht in het geweer te komen tegen sluikreclame op het kerkhof. Met zijn website ‘geenreclamebijdedood.nl’ hoopt hij voldoende medestanders te werven om de uitvaartbranche ervan te overtuigen een ‘ethisch handvest’ op te stellen.
Op het gedachtenisprentje staat de naam van de drukker, op de kostuums van het personeel staat de naam van de uitvaartonderneming, op het lint de bloemist, op de gedenksteen de steenhouwer. Smakeloos, vindt Hilgers. ‘Het plaatje van de steenhouwer is een vlek op de zerk.’
Tijdens de crematie van zijn oudste broer besloot Hilgers in actie te komen. Op de rouwauto stond met grote letters de naam van de uitvaartonderneming. Toen het ging regenen, staken medewerkers van de begrafenisonderneming paraplu’s op met het bedrijfslogo. Op de urn, die Hilgers nog dezelfde dag bij het crematorium ging ophalen, stond de naam van de uitvaartonderneming. In even grote letters als de naam van zijn broer.
De reacties op zijn website stromen binnen. In enkele dagen hebben tweeënhalf duizend mensen laten weten het met Hilgers eens te zijn; een kleine driehonderd vinden reclame bij de dood wel best.
Een woordvoerder van de uitvaartorganisatie Yarden wil niet ingaan op het initiatief van Hilgers, wel op enkele van zijn voorbeelden. Volgens hem is er vaak geen sprake van reclame. ‘De naam staat op de deksel van de asbus opdat de nabestaanden weten waar ze terecht kunnen als ze iets willen afspreken over de asbestemming. Als de nabestaanden een urn hebben uitgekozen, staat daar niet de naam van de onderneming op. ‘
Ook de naam op de kleding heeft volgens hem een praktische reden. ‘Anders beschouwt de fiscus het niet als bedrijfskleding. ‘
Hilgers is niet overtuigd: ‘Een registratienummer op de asbus lijkt mij afdoende. En de bedrijfskleding? Je kunt ook op een andere manier onderscheidend zijn.’
De branchevereniging BGNU heeft laten weten dat het ‘beschaafd en bescheiden’ moet kunnen. Hilgers: ‘Er is maar één beschaafde manier: niet doen.’
